Wer heiratete Giovanni II d'Aragona?

Giovanni di Trastámara (Medina del Campo, 29 giugno 1398 – Barcellona, 20 gennaio 1479) fu duca di Peñafiel dal 1414, signore di Lara, re di Navarra dal 1425 al 1479 e poi re di Aragona, Valencia, Sardegna, Maiorca e di Sicilia, re titolare di Corsica, conte di Barcellona e delle contee catalane dal 1458 al 1479.

Blanca I van Navarra (?, 6 juli 1387 – Santa María la Real de Nieva (Castilië), 1 april 1441) was een dochter van Karel III van Navarra en Eleonora van Trastamara, en alzo ook een lid van het Huis van Évreux.

In 1402 trouwde ze met Martinus I van Sicilië, koning van Sicilië. Ze deelde alzo het koningschap van Sicilië (1402-1409). Hun zoon Martinus (1406-1407) stierf jong. Na de dood van haar echtgenoot in 1409 regeerde Blanca als regentes over het eiland; zij had haar zomerresidentie in Taormina in wat later het Palazzo Corvaja heette. Haar regentschap eindigde in 1420 wanneer Blanca trouwde met prins en de toekomstige koning Johan II van Aragón.

Sinds de dood van haar oudere zuster Johanna in 1413 was ze erfgename van de Navarese troon en regeerde na haar vaders dood in 1425 over Navarra tot aan haar dood. Uit haar tweede huwelijk werden geboren:

• Karel van Viana
• Juan
• Blanca, later getrouwd met Hendrik IV van Castilië
• Eleonora I van Navarra

Juana Enríquez (1425-Tarragona, 13 de febrero de 1468),​ fue esposa de Juan II de Aragón, rey consorte de Navarra por su matrimonio con Blanca I de Navarra, y reina consorte de Aragón (1458-1468), V señora de Casarrubios del Monte, perteneció al importante linaje de los Enríquez, rama ilegítima de los reyes de Castilla.

Era hija de Fadrique Enríquez, almirante de Castilla y de su primera esposa, Marina Fernández de Córdoba también llamada Marina de Ayala, muerta en 1431.​