Wer heiratete Louis de Brézé?

Louis de Brézé (* im 15. Jahrhundert; † 23. Juli 1531) aus dem Haus Brézé war Graf von Maulévrier. Er war der Sohn von Jacques de Brézé und Charlotte de France, einer unehelichen Tochter des Königs Karl VII. mit Agnès Sorel.

Der König ernannte ihn zum Ersten Kammerherrn und Großjägermeister von Frankreich. Wie sein Großvater war er Kapitän von Rouen, wie dieser und sein Vater Großseneschall von Normandie (1490–1531). Darüber hinaus wurde er zum Marschall der Normandie ernannt.

Bekannt ist er vor allem als Ehemann von Diane de Poitiers (1499–1566), Tochter von Jean de Poitiers, die er wohl als 15-Jährige heiratete (der Ehevertrag datiert vom 29. März 1514) und von der er zwei Töchter bekam:

• Françoise, † 14. Oktober 1557, Gräfin von Maulévrier, Dame d’Arlempdes, et de Vielprat; ⚭ 19. Januar 1538 in Paris Robert IV. de La Marck, 1536 Herr von Sedan etc., 1552 Herzog von Bouillon, Marschall von Frankreich, † 4. November 1556
• Louise, † Januar 1577, Dame d’Anet, ⚭ 1. Januar 1547 Claude de Lorraine, 1550 Herzog von Aumale, Pair von Frankreich, † 3. März 1573 (Haus Guise)

Am 24. April 1530 wurde der Heiratsvertrag zwischen König Franz I. und Katharina von Medici auf Schloss Anet im Beisein Louis de Brézés, dem das Haus gehörte, und seiner Frau Diana unterzeichnet. Nach dem Tod ihres wesentlich älteren Ehemanns 1531 kehrte Diana an der Pariser Hof zurück, wo sie vier Jahre später die Mätresse des späteren Königs Heinrich II. wurde.

Lesen Sie mehr...

Diana de Poitiers, Księżna de Valentinois (ur. 3 września 1499, zm. 25 lub 26 kwietnia 1566) – najbardziej wpływowa faworyta króla Francji Henryka II Walezjusza (1519-1559).

Była córką Jana de Poitiers i Joanny de Batarnay. Urodziła się w zamku w Saint-Vallier (w dzisiejszym departamencie Rhône-Alpes). Jako mała dziewczynka przez pewien czas przebywała blisko Anny de Beaujeu, córki Ludwika XI, regentki w okresie małoletności jej młodszego brata, Karola VIII.

W wieku 15 lat Diana poślubiła starszego od niej o 39 lat Ludwika de Brézé, który był wnukiem Karola VII i służył na dworze Franciszka I. Urodziła mu dwie córki:

• Françoise de Brézé (1518–1574),
• Louise de Brézé (1521–1577).

Słynęła z nieprzeciętnej urody, często pozowała rzeźbiarzom i malarzom, np. François Clouetowi. Artyści najchętniej portretowali ją jako boginię łowów Artemidę – Dianę.

Była damą dworu Klaudii de Valois, a następnie Ludwiki Sabaudzkiej i Eleonory Austriackiej. Była przeciwna reformacji i hugenotom.

Została kochanką delfina, a następnie króla Francji Henryka II ok. 1538. Przyszły monarcha, choć był od Diany o 20 lat młodszy, szczerze ją kochał. Po objęciu tronu w 1547 podarował jej zamek Chenonceau, uhonorował ją także tytułem księżnej de Valentinois i klejnotami korony. Romans Diany i Henryka trwał aż do śmierci króla w 1559. Wtedy to jego małżonka, królowa Katarzyna Medycejska – w ramach odwetu na kochance męża – odebrała Dianie ukochane Chenonceau oraz odsunęła od wpływów i dworu. Upokorzona Diana osiadła w zamku Anet, gdzie spędziła sześć ostatnich lat swego życia. Według świadka z epoki, Brantome’a, codziennie rano wypijała kilka filiżanek płynu ze sproszkowanym złotem, co według ówczesnych alchemików miało zapewnić zachowanie zdrowia i urody, jednak stało się najprawdopodobniej przyczyną jej śmierci. W 2009 r. lekarze ze szpitala Raymond-Poincaré w Garches stwierdzili, że zawartość złota w zachowanych włosach Diany de Poitiers jest 500 razy wyższa niż przeciętnie

Lesen Sie mehr...